Doodtij

Zeedag, zilveren zon.
Iemand kijkt, een ander wijst.
Ik heb een badmuts op. De golven
onhoorbaar, de wind onzichtbaar,
het licht hangt in het oranje scherm.
We lachen roerloos in het grijze
zand. De tijd wacht op iets
buiten beeld.