Sprookje

Boven de tafel hangt een stiltelamp.
We eten met vork en mes en zagen
onze zinnen door.

Iedere avond moeten er weer bladzijden
worden overgeslagen. Anders duurt het zo lang.
Uit onze stoelen groeien takken en bladeren

eronder wachten de wolven.
Het is maar een sprookje
zegt mijn moeder.

Eén stoel blijft kaal.
Die wil niet bloeien. Verder niks
om bang voor te zijn.